تاریخچه کوتاه از ادویه و تجارت آن

انسان از قدیم الایام از ادویه‌ها استفاده کرده است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد آنها در اوایل دوره نوسنگی مورد استفاده قرار می‌گرفتند. بعدها در تاریخ، ادویه‌جات تجملاتی شد و حتی باعث جنگ شد. در اینجا شرح مختصری از تاریخچه جذاب تجارت ادویه است.

تاریخچه ادویه

استفاده از گیاهان به عنوان چاشنی از اروپا از دوره نوسنگی می‌آید. آثار یافت شده در مقبره‌ها و غارهای نوسنگی نشان می‌دهد که از گیاهان برای چاشنی غذا استفاده می‌شده است.

حفاری‌هایی که در خاورمیانه انجام شده است، نشان می‌دهد که هزاران سال پیش، تجارت توسط ادویه‌جات و ترشی‌جات انجام می‌شد. برخی از ادویه‌های یافت شده تنها از طریق تجارت به این مناطق رسیده است.

اولین شواهد مکتوب استفاده از ادویه‌ها در بین النهرین یافت شد. سه لوح گلی مربوط به آن دوره با بیش از 30 دستور غذا پیدا شد. الواح مربوط به حدود 1750 قبل از میلاد بودند. سیر، زیره و گشنیز نقش عمده‌ای در دستور پخت داشتند. در واقع، ادویه‌ها و ترشی‌ها حتی در مقبره‌های مصری یافت شد. در آن زمان از آنها به عنوان یک ماده برای عطرها نیز استفاده می‌شد.

جاده ابریشم که در عصر برنز ساخته شد، برای اولین بار ادویه‌ها و گیاهان آسیایی را به اروپا آورد. در قرن اول پس از میلاد، یک مسیر دریایی به هند کشف شد. سپس امپراتوری روم فلفل آنها را وارد کرد. قیمت‌ها کاهش یافت و استفاده از فلفل در سراسر امپراتوری گسترش یافت.

در سال، 330 قسطنطنیه (استانبول امروزی) به یک کلان شهر تجاری تبدیل شد و جوز هندی و میخک برای اولین بار به اروپا آورده شد. با افول امپراتوری روم و فروپاشی تجارت دریایی، استفاده از جاده ابریشم دوباره رایج شد.

حتی در آن زمان، ادویه‌ها به عنوان یک دارو نیز دیده می‌شد. در قرون وسطی، گروه بندیکتین‌ها استفاده دارویی از ادویه‌ها و اثرات آنها را به خوبی شناخته شد. اثرات جادویی نیز از قرن 18 به ادویه ها نسبت داده شده است.

ادویه‌ها و ترشی‌ها در طول جنگ‌های صلیبی (قرن 11 تا 13) به نماد وضعیت طبقات بالا تبدیل شد. در آن زمان آنها آنقدر با ارزش بودند که با آنها مانند جواهرات رفتار می‌شد.

در قرن پانزدهم، قیمت فلفل در طول سفر از هند به ونیز تا 30 برابر ارزش آن افزایش یافت. در آن زمان ونیز مرکز تجارت ادویه بود. مسیرهای تجاری جدید به هند برای اجتناب از پرداخت این قیمت‌های گران به‌شدت دنبال می‌شد. بدین ترتیب دوران کاشفان بزرگی مانند کلمب یا داگاما آغاز شد.

با کشف آمریکا، ذائقه دنیای قدیم دستخوش انقلاب شد. زمانی که واسکو داگاما یک مسیر دریایی به هند را کشف کرد، مسابقه‌ای را برای ادویه، پول و قدرت آغاز کرد.

پرتغال با کشف داگاما یک شبه به یک قدرت جهانی تبدیل شد، زیرا اکثر مناطق تولید ادویه تحت کنترل وی قرار گرفتند. هلندی‌ها به دلیل از دست دادن جایگاه خود در آفتاب به آزار رسیدند و به زودی از هر وسیله ممکن برای حفظ و گسترش قدرت خود استفاده کردند. تا قرن هجدهم، هلندی‌ها در خط مقدم تجارت ادویه باقی ماندند.

بعدها یک مقام فرانسوی به ماجراجویانه موفق شد نهال جوز هندی و میخک را از مزرعه در جزایر ادویه خارج کند و ادویه‌ها را برای کشت در مستعمرات فرانسه بازگرداند. در همان زمان، تلفات جنگ، فساد و بدهی آنها شروع به ضربه زدن به هلندی کرد. ادویه‌جات از آن زمان به سرعت جهانی شد و در تعداد فزاینده‌ای از مناطقی که گیاهان در اصل بومی نبودند رشد کردند.

پیشنهاد می‌کنیم مقاله‌ی تاریخچه زردچوبه را نیز مطالعه کنید.

خواص ادویه‌جات:

• ادویه‌‌جات با ایجاد احساس سیری میل شدید به غذا را کنترل و ظاهر و طعم غذا را بهتر می‌کنند.
• غذاهای خوشمزه و با ظاهر خوب احساس رضایت خاطر بیشتری ایجاد می‌کنند. اگر غذا رضایت بخش نباشد، احتمال پرخوری در شما افزایش می‌یابد.
• عادت کنید به خوراکی‌‌ها و میان وعده‌‌هایی که قبلا درست می‌کردید ادویه اضافه کنید.
• مثلا اگر می‌خواهید رنگ سبز بد سوپ عدس را تغییر دهید، به آن زردچوبه اضافه کنید تا زرد شود.
• اگر می‌خواهید مزه خوراک مرغ شیرین خود را تغییر دهید کمی فلفل به آن اضافه کنید.